Elem, neki dan čitam vijesti na portalu Alternativne televizije i u okviru sportske rubrike naletih na naslov „Međedović: Osvajanje turnira motiv za dalje“.

U tekstu se kaže da je Hamad Međedović u finalu turnira „Nove generacije“ pobijedio Francuza Artura Filsa, čime je postao najbolji mladi teniser svijeta.

Meni je zanimljivo nešto drugo, a to je natpis iznad samog naslova „Srpski teniser“.

Da li je Hamad Međedović, od oca Eldina, iz Novog Pazara, srpski teniser ili je teniser iz Srbije?

Pitanje identiteta u pristojnim društvima je stvar pojedinca i bilo bi potpuno nepristojno o njemu uopšte govoriti ili pisati?

Ipak, Alternativna televizija ne propušta priliku da ovakva pitanja stavi u prvi plan i to nije od juče. Evo jednog naslova iz 2013. godine.

Naravno, tu je i Milorad Dodik, koji će priznati da je sve osim Bosanac, a kojeg ova televizija naprosto obožava i svako njegovo identitetsko autovanje uredno prenosi. Dokaze ne mogu ponuditi, jer je ova televizija pod američkim sankcijama i sve što su ranije objavljivali je nestalo.

Vjerujte mi na riječ.

Elem, ako je Međedović srpski teniser, onda je i Milorad Dodik bosanski političar ili ako je Vučić Srbin iz Bosne, onda je Hamed Bošnjak iz Srbije.

Zajebane ove analogije, braćo Srbi!

Nekada smo to rješavali jednostavno, uvodeći pojmove srpski i srbijanski, gdje je srpski označavao etničku pripadnost, a srbijanski pripadnost državi.

Praktično, to znači da je Hamad Međedović kao državljanin Srbije bio srbijanski reprezentativac, baš kao i svi oni Mađari, Hrvati, Albanci i drugi koji predstavljaju ovu zemlju na razne načine.

Profesor Egon Fekete je to onomad fino pojasnio: “Umesto prideva srpski može se upotrebiti i pridev srbijanski. Prvi ima šire značenje i nacionalnu konotaciju, dok se u drugom slučaju radi o teritorijalnom određenju, pa se pridev srbijanski vezuje za Srbiju. Kao što svi Srbi nisu Srbijanci tako ni svi Srbijanci (građani Srbije) nisu Srbi.”

Osim ako se to ne kosi s nacionalnim planom i programom.