Otvoreno pismo administraciji Univerziteta Columbia

Naši dekani navode da zajednica Columbia univerziteta treba priznati „da mnogi Jevreji, Izraelci i drugi članovi naše zajednice doživljavaju izgovorene fraze kao što su: ‘na bilo koji način’, ‘od rijeke do mora’ ili poziva na ‘intifadu’ – bez obzira na namjeru i porijeklo – kao antisemitske i duboko štetne“.

Stoga su jednostrano odlučili da niko ne ustaje (stvarno značenje „intifade“) protiv 56 godina ilegalne vojne okupacije; da Palestina ostane neslobodna od rijeke do mora; i da potlačeni trebaju dobiti dozvolu od tlačitelja u pogledu sredstava kojima žele otkloniti ugnjetavanje.

Donijeli su ovu odluku jer je za neke čuti drugačije „antisemitsko i duboko štetno“. Određujući koji je govor dozvoljen, a koji nije, oni su zapravo zabranili politički, a priznali humanitarni jezik. Tako izražavanje „tjeskobe zbog gubitka palestinskih života“ ne čini nekog antisemitom ili pristalicom terorizma (a pretpostavka je da ga izgovaranje drugih riječi čini antitsemitom i pristalicom terorizma). Ne postoji nikakva ekvivalencija između ova dva priznanja.

Ova izjava predstavlja novu normu koja zabranjuje korištenje ili učenje o ovim terminima i njihovoj historiji, u korist privilegiranja politike osjećanja. Iako je možda prikladan za vrtić, teško je zamisliti pristup koji je više suprotan najosnovnijoj ideji univerziteta.

Ovu izjavu donosi univerzitet koji bira radnu grupu koja gotovo u potpunosti ne posjeduje stručnost o antisemitizmu i Palestini/Izraelu (iako takva ekspertiza postoji kod nastavnog osoblja univerziteta), ali prepuna je otvorenih zagovornika Izraela. Univerzitet je, također, odlučio da stručnjake za slobodu govora ili jezika koji se zabranjuje, treba rigorozno isključiti iz razmatranja ovih pitanja.

Ovo je najnoviji primjer diskriminacije Palestinaca, Arapa, muslimana i drugih studenata koji podržavaju palestinska prava od Univerziteta Columbia. Zanemaruju se teške materijalne posljedice s kojima se oni suočavaju na univerzitetu, kao i napadi iz neprijateljskog političkog, medijskog i korporativnog okruženja, zato što protestuju zbog vojne akcije u kojoj je do sada ubijeno preko 20 hiljada i ranjeno 50 hiljada ljudi, što je najveći broj žrtava u palestinskoj historiji.

Takva izjava ne bi imala mjesta na univerzitetu koji poštuje sebe i koji njeguje i štiti akademsku slobodu i slobodu govora suočavajući se s pritiscima moćnih vanjskih interesa.

Rashid Khalidi