Mjesec maj do kosti je ogolio uređivačke politike centralnih informativnih emisija RTRS-a i BNTV-a
Za vodeće televizijske kuće u Republici Srpskoj, informacije, analitičko i istraživačko novinarstvo ostali su u sjeni duboke opredijeljenosti uz stranke na vlasti ili opoziciju. Stoga, da je samo nekoliko dana u kontinuitetu pratio dnevnike RTRS-a i BNTV-a, jedini zaključak koji bi površni poznavalac političkih prilika mogao izvući jeste da se ovaj entitet nalazi na samom vrhuncu kampanje za izbore. U kojoj se navijačke strasti uredništava informativnih programa TV stanica više i ne žele prikriti. Istina, RTRS to radi potpuno transparentno, ne samo favorizujući SNSD i njenog lidera Milorada Dodika. Tako možemo po ko zna koji put sa žaljenjem konstatovati da je Javni RTV servis RS-a pogazio sve postulate profesionalnog i objektivnog izvještavanja i udaljio se od svih zakonom regulisanih principa na kojima počiva rad javnih emitera. I tako će ostati zadugo, ili bar dok je aktuelna vlast – vlast. Sve se to dešava uz svesrdnu podršku Regulatorne agencije za komunikacije BiH, koja nastavlja s politikom nemiješanja u posao zbog kojeg je i osnovana i za čiji rad izdvajaju novac svi građani BiH.
U stroju uz opoziciju stoji BNTV. No, to se iščitava iz izbora sugovornika u novinarskim izvještajima i dužine vremena koje im se daje. Ipak, za razliku od RTRS-a, iako privatni medij, novinari i urednici ove kuće poštuju princip “druge strane”, što u pristojnoj mjeri gledateljima pruža izbalansirane informacije.
No, uz sve razlike, postoje teme, ljudi i događaji koje nijedan od ovih medija ne propituje. O “našim žrtvama i njihovim zločincima”. Crno-bijele slike u kojima su pripadnici srpskog naroda bili jedine žrtve minulog rata u BiH. Što za rezultat ima dnevnike koji bi se mogli svrstati u kategoriju parastosa srpskim žrtvama. Godinama je isti vokabular novinarki/novinara za koje ne postoji druga strana. Bilježimo i standardno odsustvo empatije prema nesrpskim žrtvama kroz forsiranje izvještaja o haškim optuženicima i osuđenicima koji se tituliraju funkcijama koje su imali tokom rata. Zbog čega im se pred Haškim tribunalom sudi – koga je za to još briga, jer oni su “naši”.
