Novinar, književnik, književni i filmski kritičar portala Nova.rs Milan Vlajčić preminuo je iznenada u 83. godini u Beogradu.

Vlajčić se rodio 23. augusta 1939. godine u Beogradu. Diplomirao je na Katedri za opću književnost s teorijom književnosti beogradskog Filološkog fakulteta. Književne kritike i oglede objavljuje od 1960. godine u časopisu “Delo” i drugim publikacijama.

Uređivao je kulturne rubrike “Studenta” i “Mladosti“, književne listove i časopise “Vidici”, “Gledišta” i “Književni glasnik” (izdavačka kuća Otkrovenje).

Od 1970. godine kao novinar i urednik dnevnog lista “Politika” pisao je o pozorišnu, televizijsku i radio-kritiku, a od 1985. do 2004. godine bio je stalni filmski kritičar tog lista.

Od 2004. do 2017. godine bio je filmski kritičar i kulturni komentator dnevnog lista “Blic”, a tokom posljednje dvije godine bio je kritičar portala i dnevnog lista “Nova”.

Na konkursu Morava-filma (Beograd) dobio je najvišu nagradu za najbolju jugoslovensku filmsku kritiku 1977. godine. Dobitnik je još cijelog niza nagrada.

Osvojio je nagradu “Milan Bogdanović” 1981. godinu – za najbolju novinsku književnu kritiku u novinama, na radiju i TV, nagradu “Dušan – Duda Timotijević” koju dodjeljuje nedjeljni list TV novosti), za najbolju televizijsku kritiku u jugoslovenskim medijima 1984. godine te nagradu “Zlatno pero” koju dodjeljuje Institut za film u Beogradu za najbolju filmsku kritiku u jugoslovenskim medijima l988. Godine.

Dobitnik je i nagrade “Zlatni beočug grada Beograda” 2000. godine za trajni doprinos kulturi, nagrade Fondacije BK za doprinos kulturnom novinarstvu 2003. godine te je osvojio prvu nagradu 2014. godine za vrhunski domet u kulturnom novinarstvu koju dodjeljuje novopokrenuta Fondacija Tanja Petrović.

Također, dobitnik je i nagrade “Nebojša Popović” 2018. godine koju dodjeljuju Kulturni centar Beograda, Filmski centar Srbije i Jugoslovenska kinoteka za trajni doprinos filmskoj kulturi te nagrade “Životni stil” 2018 godine koju dodjeljuje nezavisna kuća Fabrika za doprinos kulturi Srbije.

Objavio je veliki broj predgovora, pogovora, ogleda i knjige među kojima su “Poprišta” (Nezavisna izdanja arh. S. Mašića, 1971), “Jednom i nikad više” (Biblioteka 20. vek, BIGZ, 1979), “Ćuti i plivaj dalje” (Biblioteka Grifon, Narodna knjiga 1983), “Pristrasna lektira” (Rad, Beograd 1999), “Uzvodno od Džimija Barke” (Kulturni centar, Niš 2001. drugo dopunjeno izdanje, Laguna 2016), “Noć u Kazablanki” (Otkrovenje, Beograd 2001), “Fest, odbrojavanje” (Gradska skupština, Beograd 2002), “Legenda o zidu” (Kov, Vršac, 2008), “Gradska šetnja” (Kov, Vršac, 2010), “Pogled iz ogledala” (Kukić Edition, Čačak 2015), 2Potemkinovi potomci“ (Kukić Edition, Čačak, 2019) i “Zvezdana prašina“ (Dereta, Beograd, 2018).

Govorio je engleski i francuski, služio se španskim, italijanskim i njemačkim. Bio je oženjen Duškom Maksimović.

Izvor: N1