Na sajtu RTRS-a imate fino napisane „Uređivačke principe javnog RTV sistema u BiH“ u kojima se kaže: „Emiteri Јavnog radiotelevizijskog sistema u BiH svojim programima služe javnosti“, a onda se dodaje: „Njihov zadatak je informisati građane, ali i omogućavati javne debate u kojima se profilišu ciljevi i interesi demokratske javnosti“.

Da vidimo kako to funkcioniše u glavnoj informativnoj emisiji RTRS-a Dnevnik 2 u kontekstu sadašnje predizborne kampanje. U toj analizi koristićemo podatke monitoringa Medijske inicijative u periodu od 1. do 14. septembra ove godine.

Analiza je pokazala da u Dnevniku od novinarskih formi dominiraju TV prilozi, 102 od 125 analiziranih formi, a slijede vijesti (22 objave) i jedan telefonski prilog.

Kada se pogleda kakav pristup imaju te novinarske forme prema pojedinim društvenim akterima, sve postaje zanimljivije.

Pohvale prema političarima ili politikama vlasti nalazimo u  50 slučajeva, dok novinari RTRS-a nemaju nijednu pohvalu kada se radi o opozicionim političarima i njihovim politikama.

Situacija se mijenja kada pogledamo koga u Dnevniku RTRS-a kritikuju, to su prvenstveno opozicioni političari i politike (17 slučajeva), a kritiku vlasti i njihovih politika nalazimo u 10 slučajeva.

Sada ćemo malo priču personalizovati, tj. prikazaćemo kako se u Dnevniku 2 prikazuju domaći političari.

Predsjednica RS-a i kandidatkinja za člana Predsjedništva iz RS-a Željka Cvijanović se u Dnevniku 2 direktno pojavila najviše od svih osoba, tačno 30 puta, i svaki put se o njoj govorilo pozitivno. Slijedi Milorad Dodik sa 24 pojavljivanja – naravno, uvijek kao pozitivan lik. Višković se pojavio 13 puta i uvijek je bio pozitivan.

Interesantno je da kada pogledamo prvih 10 političara koji su se pojavili u Dnevniku 2 RTRS-a, dominiraju oni iz vlasti (većinom iz SNSD-a i poneko iz Ujedinjene Srpske i DEMOS-a).

Ispred opozicije se pojavljuje protivnik Željke Cvijanović na predstojećim izborima, Mirko Šarović, i on se u Dnevniku 2 pojavio tri puta u 14 dana, i to u pozitivnom kontekstu, dok se  Bojan Kresojević iz PDP-a pojavio tri puta i sva tri puta u negativnom kontekstu.

Opozicione kandidatkinje za predsjednicu Republike Srpske Jelene Trivić nema ni pod mikroskopom, kao ni aktuelnog gradonačelnika Banjaluke Draška Stanivukovića, koji je nosilac liste PDP-a za Izbornu jedinicu 3.

Sad se vi pitate kako je to moguće?

Pa jednostavno, ako pitate novinare RTRS-a, oni će vam reći da oni izvještavaju o aktivnostima institucija Republike Srpske u proteklom periodu i nisu oni krivi što se na tim pozicijama nalaze ljudi iz SNSD-a, Ujedinjene Srpske, DOMOS-a ili Socijalističke partije, i da opozicija ne zna kako da se nametne kao relevantan sagovornik.

Naravno, to su bajke za malu djecu. Ovoliko ignorisanje političke opozicije u Republici Srpskoj je uvredljivo.

Radio televizija Republike Srpske se otvoreno svrstala na stranu vlasti u Republici Srpskoj i na taj način prestala biti javni servis svih građana Republike Srpske.

Ova analiza jasno to pokazuje.

Na taj način RTRS krši pravilo neutralnosti novinara i urednika javnog servisa, što je fino rečeno u njihovim uređivačkim principima: „Nijedna društvena grupa, organ vlasti, politička partija, vladina ili nevladina organizacija, kao ni pojedinac bez obzira na svoju društvenu ulogu i poziciju, ne može imati privilegovani položaj u programima javnih radiotelevizija u BiH. Učesnici emisija i programa ne mogu određivati uslove učešća u programima javnih servisa, uključujući dužinu nastupa, izbor drugih učesnika i sl. Rukovodstvo, urednici i novinari javnih emitera moraju imati potpuni nadzor nad svojim programima.“