Zaplet
U subotu veče, 29. avgusta, pojavila se vijest da je policija Crne Gore privela Draška Stanivukovića, narodnog poslanika i kandidata opozicije za gradonačelnika Banjaluke. Mediji u Republici Srpskoj su izvještavali da je priveden zbog učešća na litiji u Nikšiću, a potom i deportovan iz Crne Gore po hitnom postupku, sa zabranom ulaska od godinu dana. Tu vijest su prenijeli mnogi mediji u Republici Srpskoj, čak i RTRS, u BiH i regionu, ali ne i Alternativna televizija. Iako se za Alternativnu televiziju hapšenje Stanivukovića nije desilo, nije im smetalo da dan kasnije, 30. avgusta, detaljno pišu o crnogorskoj samopromociji Stanivukovića.
Ali ovdje se ne bavimo Alternativnom televizijom, već…
Anonimni princip
Subota i nedelja su dani kada medijima nedostaju vijesti i hapšenje Stanivukovića im je baš dobro došlo. Vidjevši koliki publicitet dobija to hapšenje, vlasti u Republici Srpskoj su shvatile da moraju preuzeti nešto, jer toliku količinu srpstva mladog Stanivukovića nisu smjeli dozvoliti pred izbore. I već sutradan se na RTRS-u mogao pročitati naslov „Nikšićki igrokaz Stanivukovića“, u kojem oni detaljno objašnjavaju ili bolje reći raskrinkavaju dešavanja u Nikšiću.
Krenem da čitam tekst i shvatim da je ovo loša verzija scenarija James Bonda.
Da bi umanjili sam značaj „hapšenja“, naglašeno je da je to „višeminutno hapšenje“ koje je režirao izvjesni Đorđe Belamarić, „koji je inače još od 1999. godine poznat kao jedan od instruktora za političke kampanje Nacionalnog demokratskog instituta (NDI) iz Vašingtona, vodio je kampanju svih ovih dana u Crnoj Gori za Ranka Krivokapića iz SDP-a, dugogodišnjeg Milovog saborca. Pošto Belamarić svoj posao u Crnoj Gori završava danas, sa danom izbora i od prvog septembra prelazi u Banjaluku kod Stanivukovića gdje priprema nove igrokaze, Belamarić je pozvao Stanivukovića da dođe u Crnu Goru, učestvuje u Nikšiću na protestnoj litiji i igrokazu koga je pripremio za njega i tako pokuša da pojača njegov ne baš zavidan patriotski potencijal kod glasača u Republici Srpskoj“.
Iz ovog pasusa smo mogli zaključiti da je Stanivuković slab patriota, koji za savjetnika ima Srbina koji je američki čovjek i koji nema problem da radi za Mila Đukanovića.
Onda slijedi nastavak: „Tako je, između ostalog, navode, Belamarić svog klijenta Stanivukovića savjetovao da sve vrijeme boravka u Nikšiću nosi majicu sa mapom Kosova i Metohije obojenu u srpsku trobojku i kada ga budu privodili u policiju, kako je to već i odrađeno. Stanivuković je angažovao Belamarića za svoju kampanju po preporuci ljudi iz njemačke fondacije u Beogradu ‘Konrad Adenauer Štifung’ koju Stanivuković, ali i lider PDP-a Branislav Borenović redovno posjećuju gdje primaju savjete za političko djelovanje. Zato i ne čudi da je pomenuti igrokaz dobio prostora i u nekim ‘nezavisnim’ medijima u Srbiji.“
U ovom pasusu je sasvim jasno da Stanivuković majicu sa mapom Kosova nosi po zadatku, a da Belamarić nije samo američki već i njemački čovjek.
Tada me obli hladan znoj jer shvatih da se Igor Radojičić sam bori protiv Stanivukovića iza kojeg stoje cijele Ujedinjene nacije. Ipak, odmah mi se vrati osmijeh na lice jer vidim da je RTRS sve to raskrinkao, ali, ne lezi vraže, oni su tekst prenijeli sa portala princip.news. Opet me obli hladan znoj na samu pomisao da ja kao analitičar ne pratim ovaj portal, koji sve zna o Stanivukoviću kao da mu je rod rođeni.
Pročitam opet vijest na princip.news i vidim da je RTRS prenio integralno, ali me začudilo da niko nije potpisao ovaj briljantni tekst. Odem na impresum, nema impresuma. Odem na kontakt kad ono tamo dvije mejl adrese – kontakt i marketing, i još traže da potvrdim da nisam robot. Odem na kolumne, a tamo kolumnisti imaju fotografije, ali nemaju imena. Valjda se podrazumijeva da ih znamo.
Izgleda da je anonimnost osnovni princip rada ovog portala.
Rasplet
Sasvim je jasno da postoje mediji bliski SNSD-u koji ne žele da Srbi Draška Stanivukovića opažaju kao Srbina ili, ne daj bože, četnika, jer ako Draško ubijedi Banjalučane da je dobar Srbin ili četnik, eto glasova od onih koji bi glasali za njega, ali sumnjaju u njegov patriotizam. Pošto cilj opravdava sredstva, biraju se „svoji“ portali da bi se „lansirala“ lažna informacija. Da bi ta vijest postala tačna i da bi je vidjelo što više ljudi, potrebno je da joj legitimitet da neki „ozbiljan“ medij, a to je u ovom slučaju RTRS. Radio Televizija Republike Srpske preuzima nepotpisan tekst s portala bez impresuma i najednom sve što piše u tekstu postaje istina jer mi ih plaćamo našim novcem da nam govore istinu, ali, što bi rekli Mulder i Scully, istina je i dalje negdje tamo.