LJUDI O KOJIMA SE NE PIŠE U MEDIJIMA REPUBLIKE SRPSKE

Piše: Srđan Puhalo

Kada je Sud BiH donio prvostepenu presudu od 10 godina Elfeti Veseli za ubistvo 12-godišnjeg dječaka Slobodana Stojanovića, mediji u Republici Srpskoj su proključali od bijesa. Tako da smo mogli pročitati naslove: „BRUTALNO UBILA SRPSKOG DEČAKA Elfeta Veseli osuđena na 10 godina zbog SVIREPE LIKVIDACIJE Slobodana (12)“; „GLAVA SE ODVOJILA OD TELA Povrede ubijenog Slobodana (12) bile su stravične, a njegov egzekutor Elfeta Veseli dobila MIZERNU KAZNU“; „Elfeta Veseli osuđena na 10 godina zbog svirepog ubistva Slobodana Stojanovića“.

Oglasila se tim povodom i predsjednica Republike Srpske Željka Cvijanović, koja je kazala: „Mislim da je to sramna presuda da neko ko je zaklao dijete dobije deset godina zatvora. Ljudi su presuđivani na puno veće kazne za djela koja ne djeluju tako zastrašujuće kao što je to.”

Kao što vidimo, mediji i političari u Republici Srpskoj ne štede ni počinioce ni sudove kada se radi o srpskim žrtvama; problem nastaje kada se radi o bošnjačkim i hrvatskim žrtvama koje su ubili vojska i policija Republike Srpske.

Evo nekoliko primjera.

Nijedan medij u Republici Srpskoj (ili ja nisam umio da nađem) nije prenio vijest od prije neki dan da je Ranki Tomić, koja je u prvostepenoj presudi suda u Beogradu bila osuđena na pet godina zatvora zbog ratnog zločina počinjenog nad ratnim zarobljenicima 1992. godine u okolini Bosanske Krupe, smanjena kazna na tri godine, iako je počinila jednako svirep zločin nad 18-godišnjom bolničarkom Karmen Kamenčić. O grozotama Ranke Tomić možete da pročitate ovdje.

Naravno, možda bi se javnost u Republici Srpskoj i bunila zbog presude da je barem neki od medija prenio ovu vijest.

Prije nekoliko dana u medijima se pojavila informacija o postojanju masovne grobnice u mjestu Gradina u opštini Višegrad. Kasnije se ispostavilo da na tom mjestu nije ništa pronađeno, ali ono što je ovdje indikativno da tog 11. i 12. jula nijedan medij u Republici Srpskoj, izuzev portala Buka, nije prenio informaciju Instituta za traženje nestalih osoba BiH.

U subotu 20. jula u Prijedoru su sahranjena tijela 86 bošnjačkih civila ubijenih 1992. godine. Na portalima dnevnih novina o tome niste mogli pročitati ništa, dok je BN televizija imala prilog o tome u drugom Dnevniku.

Mene je posebno dojmilo izvještavanje RTRS-a, koji se baš potrudio. Na njihovom portalu smo mogli poročitati sledeće:

„Prijedor: Vjerski obred za stradale Bošnjake

U Prijedoru je održan vjerski obred za 86 Bošnjaka iz tog grada i Kotor Varoša, stradalih u proteklom ratu. Riječ je o žrtvama čiji su posmrtni ostaci uglavnom ekshumirani na Korićanskim stijenama. Sahrane su obavljene na mjesnim grobljima u Prijedoru i Kotor Varoši.“

I to je to.

Kao što vidimo, za medije u Republici Srpskoj bošnjačke žrtve iz proteklog rata ne postoje ili postoje onoliko koliko se ne može izbjeći, jer moramo se okrenuti budućnosti, a i Srbi traže veselo, baš kao i 11. jula ove godine.