Donjeck i Kosovo

Kada je Vladimir Putin u svom govoru, tokom kog je priopćio da Rusija priznaje nezavisnost otcjepljenih regiona Donjeck i Luganjsk, napravio gaf i usporedio ih sa Kosovom, bilo je jasno da nije previše mislio na svog malog brata, odnosno sestru. Jer da jeste bio bi svjestan da će ga, odnosno je dovesti u neugodnu poziciju da mora da bira nešto što birati do sad nije htio, odnosno htjela ali ni smio, odnosno smjela.

Ugodna je bila da pozicija na kojoj se mali brat, odnosno sestra nalazio, odnosno nalazila. Za unutrašnje prilike slatka je bila ta slika koju je mali brat, odnosno sestra, prikazivala javnosti. Stariji brat, odnosno sestra bio je, odnosno bila je pokroviteljski prikazan, odnosno prikazana, sa onom pištaljkom u ustima, onom iz crtanog filma kad buldog kaže mišu Jerryu da – ako ga neko dirne – samo zazviždi i buldog, odnosno veliki brat, odnosno sestra će odmah doletiti i riješiti stvar.

A kad padne noć i slika starijeg brata, odnosno sestre se odloži u ladicu, kad javnost zaspe, onda mlađi brat, odnosno sestra otvori vrata za sve ostale, koji sa starijim bratom, odnosno sestrom nisu u najboljim odnosima, ali to i nije najbitnija stvar kad to društvo donosi poklone.

Pa se išlo na odabir manje štete u nadi da se neće morati više oglašavati po tom pitanju, niti da će morati da revidira svoj stav. Stvari na terenu se dešavaju brzo pa se brzo i politika prilagođava i naš mlađi brat, odnosno sestra je doveden, odnosno dovedena pred svršen čin, a svršen čin je bilo glasanje u Savjetu bezbjednosti UN-a gdje je trebalo osuditi starijeg brata, odnosno sestru za nasilje koje čini nad komšijom, odnosno komšinicom.

U prijevodu, Srbija se ne pridružuje ostalim evropskom zemljama, uključujući čak i, spletom okolnosti, Bosnu i Hercegovinu, u sankcijama koje se uvode Rusiji. Ali strah od reakcije velikog brata, odnosno sestre ostaje, ali nije samo to – gotovo jednoglasnom odlukom u osudi, strahuje mali brat, odnosno sestra, da bi velikog brata, odnosno sestru mogli izbaciti iz svih igara u kojima su do sada zajednički uživali. Zajednički znači, sa onim velikim društvom.

U prijevodu, Rusija bi mogla biti izbačena iz Saveta bezbjednosti UN, a to bi, strahuje mali brat, odnosno sestra moglo otvoriti put izmjeni famoznog pravila igre koju su do sada zajednički igrali. U prijevodu, moglo bi doći do promjene Rezolucije 1244 iza koje je Rusija, zajedno sa Kinom do sad čvrsto stajala, a samim tim i dodatna priznanja Kosova. (Dejan Kožul, Inforadar)

Navaljni poziva na proteste u Rusiji, kako bi se Putin zaustavio

Aleksej Navaljni, najistaknutiji kritičar Kremlja koji se nalazi u zatvoru, pozvao je građane na antiratne proteste u Moskvi i drugim gradovima u nedelju, 13. marta.

“Ludi manijak Putin će se sada najbrže zaustaviti ako se narod Rusije suprotstavi ratu”, navodi se u poruci na Instagram nalogu Navaljnog.

“Morate ići na antiratne skupove svakog vikenda, čak i ako se čini da su svi ili pobegli ili su se uplašili… Vi ste okosnica pokreta protiv rata i smrti”, rekao je on.

Rusija je 24. februara započela invaziju na Ukrajinu, što je najveći napad na evropsku zemlju od Drugog svetskog rata.

Moskva svoje akcije u Ukrajini naziva “specijalnom operacijom” razoružavanja i “denacifikacije” Ukrajine. Ukrajina i zapadni saveznici takve navode smatraju neosnovanim izgovorom za rat, koji je izazvao strah od šireg sukoba u Evropi.

Prema podacima Ujedinjenih nacija, 2,5 miliona ljudi izbeglo je iz Ukrajine od početka invazije.

Ruske snage su u Ukrajini ubile više ukrajinskih civila nego vojnika, izjavio je 11. marta ministar odbrane Aleksij Reznikov. “Želim da se ovo čuje ne samo u Kijevu već i širom sveta”, rekao je on.

Na antiratnim protestima u Rusiji, koji se organizuju od početka invazije, gotovo 14.000 ljudi je privedeno, podaci su grupe za praćenje protesta OVD Info.

Navaljni, najistaknutiji kritičar predsednika Rusije Vladimira Putina, zatvoren je prošle godine nakon što se vratio u Rusiju iz Njemačke. U Nemačkoj se oporavio od, kako su zapadni laboratorijski testovi utvrdili, pokušaja da ga otruju nervnim agensom u Sibiru. Rusija je negirala da je izvela takav napad.

Od tada su vlasti još oštrije vršile pritisak na njegov pokret, a ključne ličnosti su pobegle u egzil nakon što su ih vlasti označile kao “strane agente”.

Navaljni objavljuje poruke na društvenim mrežama preko svojih advokata i saradnika. (Radio Slobodna Evropa)

Putin je zaista pogrešno pročitao Ukrajinu

Njegov poriv da dijeli i cjepka državu čini Ukrajince više ujedinjenim.

Rusija je 24. februara počela veliku invaziju na Ukrajinu. Iako Kremlj tvrdi da je ruska vojska ušla u državu kao „oslobodilačka“ sila, ona je nemilosrdno napala ukrajinske civile.

Bombardovala je stambena područja, škole, bolnice, komercijalne zgrade širom države i prekršila je dogovorene sporazume da otvori humanitarne koridore za evakuaciju. Ukrajinska Državna služba za hitne slučajeve je kazala da je najmanje 2000 civila do sada ubijeno.

Ruska vojska je otišla tako daleko da je napala ukrajinske nuklearne elektrane u Černobilju i Enerhodaru, suoočivši Evropu s prijetnjom od moguće nuklearne katastrofe.

Sve ovo Kremlj pokušava opravdati ciničnom propagandom, dehumaniziranjem i degradiranjem Ukrajinaca. Uopćeni ruski narativ tokom proteklih godina je bio da Ukrajinci nisu nacija; da su ukrajinski identitet izmislili „nacisti“ i stoga Rusija treba da „denacifikuje“ zemlju.

Tokom prvih dana rata, Moskva se možda iznenadila shvativši, međutim, da većina Ukrajinaca mrzi ideju da postanu Rusi i mrze ruski autoritarizam sa Vladimirom Putinom na čelu.

Suprotno onome što govori ruski predsjednik i ponavljaju ruski mediji, Ukrajinci imaju snažan nacionalni identitet i znaju ko su kao ljudi. Budući da je ukrajinski suverenitet u neposrednoj opasnosti, važno je naglasiti da Ukrajina ima zasebnu višestoljetnu historiju i da ideja ukrajinske državnosti nije nastala sa stvaranjem Sovjetskog saveza.

Koliko god se Kremlj trudio da podijeli Ukrajince kroz lažne historijske narative, iskrivljavanje činjenice i otimanje zemlje, svo njeno agresivno ponašanje okuplja ukrajinsku naciju kao jednu i osnažuje ukrajinski identitet. U prošlosti su mnogi Ukrajinci doživljavali bliske odnose sa Moskvom kao nešto dobro, ali danas se to percipira kao najveća prijenja naciji. Čak i prije početka rata, nekih 72 posto Ukrajinaca je identifikovalo Rusiju kao neprijateljsku državu.

U isto vrijeme sve više Ukrajinaca gleda ka Zapadu i postaje uvjereno da je članstvo u Evropskoj uniji put prema naprijed za ovu državu. Pred rat je podrška za članstvo u EU narasla na 68 posto, a u NATO-u na 54 posto – više u odnosu na 14 posto 2012, a nakon invazije vrtgolavo je porasla na 86 posto za članstvo u EU i 76 posto za pridruživanje NATO-u. (Volodomir Jermolenko, Al Jazeera)