Na banjalučkoj televiziji objasnili su skoro sve o Srđanu Aleksiću. Samo nismo mogli saznati zbog čega je to tačno Aleksić heroj i šta se desilo tog kobnog dana
ATV: ZAŠTO SRĐAN ALEKSIĆ NEMA ULICU U TREBINJU?
22. – 28. januar 2015.
SATIROM NA GLUPOST: ATV vijesti su kao i u prethodne dvije sedmice bile dovoljno informativne, a u fokusu su bile dnevne aktulenosti koje najviše interesuju javnost. Tako je vijest o namjeri Vlade RS da novim Zakonom o javnom redu i miru kažnjava i “nedolično“ ponašanje po društvenim mrežama s pravom dospjela među prve obrađene. I u ponedjeljak 26. januara, i dan poslije, priču nam je priredio Slaviša Bajić, konsultujući medijske radnike i predstavnike opozicije, a posebno je zanimljiv pristup u obradi prvog dana, kada su citirani najduhovitiji komentari korisnika društvenih mreža. Konstruišući prilog satiričnim sadržajem budućih svakodnevnih prekršitelja javnog reda i mira, Bajić je na najbolji način uzvratio udarac konzervativnoj političkoj eliti, što bi zavodila red po novim medijima koji počivaju na oslobađajućem odsustvu uređivačke politike. Nakaradnost i besmislenost sporne nakane na taj način prikazana je lukavim potezom novinara u postavci same vijesti.
KAD JE JEDNINA MNOŽINA: U srijedu je u prilogu Rade Kokošar opet ponovljena praksa upornog imenovanja jednine množinom. Naime, nakon što nam je izrečen navodni sud svih analitičara, dato je mišljenje jedne osobe. Nije jasno šta se želi postići ovim pretvaranjem jednog analitičara u sve ili barem većinu analitičara. Da li je namjera da se pojača iznijeta, odnosno zamišljena argumentacija? U svakom slučaju, radi se o krajnje nepreporučljivom načinu građenja vlastite argumentacije ili preovlađujućeg tona u prilogu koji potcjenjuje inteligenciju i pažnju publike.
OMAŽ NEZNANOM HEROJU U utorak 27. januara, novinarka Ana Bokonjić Buha zamislila je valjda da priredi omaž-prilog o Srđanu Aleksiću s kritičkim osvrtom na činjenicu da antiratni heroj nema svoju ulicu u Trebinju. Sve smo mogli čuti u tom omažu, i da je Srdan Golubović režirao film o Aleksiću koji je dirnuo svjetsku javnost, i da ga je posthumno odlikovala Republika Srpska, i da se radi o heroju… Samo nismo mogli saznati zbog čega je to tačno Aleksić heroj i šta se to desilo u ratnoj Republici Srpskoj kobnog dana. Ako je novinarka pošla od pretpostavke da se radi o opšte poznatoj stvari kojoj nije potrebno ponavljanje, grubo je pogriješila, jer ne spomenuti razlog antiratnog herojstva koje je predmet interesovanja znači isto što i ne reći ime heroja.
MINUS SEDMICE:
Nespominjanje i neopisivanje tragičnog događaja u prilogu koji je trebao biti omaž tragično nastradalom Trebinjcu Srđanu Aleksiću. Stvoren je utisak da se radi o namjernom prećutkivanju i podražavanju tabua koji je inače pažljivo stvoren u Republici Srpskoj, a to je da je Aleksić heroj, ali bezimenog i neopisivanog djela u kojem nema napadnutog Bošnjaka, dok postoji priča o mladosti, hrabrosti i univerzalnoj ljudskosti što su posthumno odlikovani. Pojedinosti za tabu nisu bitne, baš kao u priči Ane Bokonjić Buhe.
PLUS SEDMICE:
Prilog Slaviše Bajića protkan satirom, kao način da se odgovori na nove pritiske na medije i slobodu izražavanja.
OCJENA: 7
FACE TV: OPET BEZ AKTUELNOSTI
22. – 28. januar 2015.
DNEVNIK BEZ DNEVNIH VIJESTI: Ono što nedostaje dnevniku Face televizije jeste dnevna novost u središtu pažnje. Ako se u nedjeljnom dnevniku Naide Pekmezović sadržaj gradi kroz intervju s poslanikom DF-a, onda je već ponavljanje otvoriti dnevnik istom temom dan kasnije, i to prezentirajući je opet kroz intervju. Dakle, primjedba se odnosi na to da je centralna informativna emisija zasićena tematskim pristupom, konferencijskim vijestima i prilog-komentarima. Nedostaje sirova informacija, aktuelnost, tj. ono zbog čega publika gleda dnevnik, tražeći od medija da budu neprestano u toku.
ZNAČAJNE TEME: Face možda ne pruža izdašan dnevni pregled događaja, ali zato nisu rijetke prilike kada pripadnici marginalizovanih skupina dobiju medijski prostor ili kada se obradi značajna politička tema kao što je učešće žena u bh. politici. U utorak 27. januara, Naida Pekmezović radila je prilično iscrpan i smislen intervju s aktivisticom fondacije Cure Selmom Hadžihalilović, problematizirajući vidljivost žena u predstavničkim organima i značaj rodne jednakosti. Pitanja su bila dobro pripremljena, a gošći je data prilika da iznese sva zapažanja.
JEZIK! Čitajući vijesti o prijedlogu novog Zakona o javnom redu i miru u Republici Srpskoj, u srijedu 28. januara, voditeljica Erna Saljević završila je čitanje izustivši: “Mašala!“ U prezentaciji vijesti suvišno je kititi jezik narodnim izrazima, kao što je i neprofesionalno neformalnim pristupom familijarizirati se sa publikom u ozbiljnoj emisiji informativnog tipa.
MINUS SEDMICE:
Ne postoji jedan minus koji zaslužuje izdvajanje, ali opšti utisak je neubjedljivost u prezentiranju novosti.
PLUS SEDMICE:
Redovno se obrađuju društveno značajne teme, kao u prilogu o sve većem broju samoubistava u BiH u dnevniku od 28. januara. Raduje i didaktička uloga što je prisutna u prilozima koji se odnose na podizanje svijesti.
OCJENA: 5
KOMPARATIVNA ANALIZA:
I pored iznesenih kritika, ATV je u prethodnoj sedmici ponovo bila uglavnom na visini zadatka, prateći najnovija dešavanja kratkim i sažetim prilozima koji donose informacije. Upravo to je nedostatak u konceptu televizije Face, koji se ponavlja iz sedmice u sedmicu. Dnevnik ne bi smio biti izjednačen s tematskim političkim emisijima, kako po sadržaju, tako i po formi, što je uporni propust uređivačke politike sarajevske televizije. Savremeni gledalac zahtijeva informaciju u kratkoj formi, a pri izboru sadržaja mora se uzeti u obzir činjenica da se radi o emisiji dnevnog karaktera.
(U ponedjeljak, drugog februara čitajte analizu Dragana Markovine: TV1 i FTV)
